- pierwsze danie
- [пєрвше дане]
n(перша) страва
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
pierwsze danie
Look at other dictionaries:
pierwsze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n odm. jak przym. Ia, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pierwsze danie (zwykle w zestawie obiadowym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pierwsze już zjadłem. Na pierwsze jest żurek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
danie — n I 1. rzecz. od dać Danie napiwku, prezentu. Danie sygnału, znaku życia. ◊ Bez dania racji «bez (podania) powodu, bez uzasadnienia, bez wyjaśnienia» 2. lm D. dań «potrawa podawana do spożycia» Danie barowe, firmowe. Gorące, jarskie, mięsne,… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
zupa — ż IV, CMs. zupie; lm D. zup «potrawa, najczęściej z wody gotowanej z jarzynami, mięsem, owocami itp., czasem spożywana z różnymi dodatkami, podawana zwykle jako pierwsze danie obiadu» Rzadka, gęsta, zawiesista zupa. Zupa pomidorowa, owocowa,… … Słownik języka polskiego
barszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zakwaszona lub zaprawiona octem zupa (najczęściej z buraków ćwikłowych) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Barszcz z uszkami, krokietem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zupa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zupapie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} potrawa o płynnej konsystencji, sporządzana z wody gotowanej zwykle z warzywami, mięsem, owocami itp.; także z mleka z dodatkiem płatków… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… … Słownik języka polskiego
